Dansen met Parkinson of MS groot succes

Als voorbereidingsteam zitten we aan een glaasje sap met wat lekkers erbij. We zijn een half uur voor de opening klaar met alle het werk. De dansers zullen wel snel komen, maar daarvoor moeten ze harde wind en regen trotseren. We hebben vanaf de tram naar de ingang bewegwijzering opgehangen. We hebben mooie beachvlaggen meegenomen om de entree aan te geven, maar de harde wind waait alles weg. Zelfs een zware motor ging voor de deur plat.
Door het slechte weer zien de dansers de bewegwijzering niet, zo blijkt uit de verhalen. Menigeen loopt buiten te zoeken naar de entree. In plukjes komen de dansers binnen. Soms zien we mensen voorbij lopen waarvan we denken dat het dansers kunnen zijn. We roepen hen letterlijk naar binnen.
Binnen is het aangenaam warm en eenmaal uit de natte kleren begint in de danszaal het spektakel. DJ Saskia Laval draait een lekkere beat en de dansers zitten in een grote kring. Saskia staat bekend om haar techno muziek die zij omarmd. Voor ons is dat een beetje te en draait ze milde House muziek.
Dido Mirck start het dansen. En hoe mooi is het dat je ongeacht mobiliteit mee kunt doen. Niets moet, alles mag, alleen kijken is ook al goed. Dido laat ons de armen en benen warm wrijven en we doen allerlei zittende moves. Je zou denken dat dit een makkie is, maar ik voel dat mijn lijf hard aan het werk is. Echter, door de muziek en het ritme gaat dit zoveel makkelijker dan zonder.
Vervolgens gaan we – voor wie dat mogelijk is – staan en een gedeelte van de stoelen wordt aan de kant gezet. We hebben allemaal badges met onze naam erop. Ik zie Kees door de zaal zwieren. Twee heren staan achter in de zaal op een tafel te dansen. Het moet niet gekker worden. Er komt een polonaise langs en ik sluit aan, maar vervolgens waaiert die ook weer snel uiteen. Op de dansvloer kom ik Gina tegen van ICK. Ook mensen van de woontoren boven ICK komen met ons mee dansen. De vrijwilligers die even de gelegenheid hebben, schieten ook de dansvloer op. We zijn alles bij elkaar met zo’n 50 dansers.
Ik neem een kleine time-out, drink een glaasje vruchtensap, wrijf me droog met een handdoek en hup daar gaan we weer. Nu kan ik er nog van genieten. Als de laatste tonen uit de muziekinstallatie komen, ben ik moe en voldaan. Al die blije gezichten, al die fijne energie door samen te bewegen.
Dat was het dubbel en dwars waard om deze dance class te organiseren. Ik denk dat ik namens alle dansers spreek dat we blij zijn met alle vrijwilligers en sponsoren die deze dance class mogelijk hebben gemaakt.
Misschien zien we elkaar weer op zaterdag 3 februari 2024. Dan organiseren we in Bovenkerk een dansfeest. Houd de website hiervoor in de gaten.

Edwin Barentsen
Danser met Parkinson en promotor